De 12 uur van Bathurst schaart zich wat ons betreft in het rijtje van legendarische endurance races\u00a0als Le Mans, Spa-Francorchamps en Nordschleife. Het is een meedogenloos circuit van 6.2 kilometer lang met een hoogteverschil van 174 meter tussen het hoogste en het laagste punt. De baan kent lange rechte stukken, snelle krappe bochten tussen de betonnen muren van Mount Panorama en listige 90 graden bochten waar veel uitrem acties plaatsvinden.<\/p>\n
De race begon ’s ochtends vroeg in het donker maar al snel verwarmde de Australische zon het asfalt.\u00a0De Bathurst 12H\u00a0werd had maar liefst\u00a020 safety-car-fases en vaak vonden ze direct na elkaar plaats. Er waren enkele zware klappers, waaronder van Ivo Breukers in de\u00a0MARC-Mazda 3 V8. Op het snelle gedeelte van Mount Panorama plaatste Felix\u00a0Baumgartner in de Phoenix-Audi R8 een kansloze inhaalmanoeuvre en stuurde Breukers op hoge snelheid in de betonnen muur. Gelukkig stapte\u00a0Breukers ongedeerd uit. De Bentley boys waren betrokken bij twee opvallende incidenten bij\u00a0\u2018Conrod Straight\u2019, tot tweemaal toe tikten ze een auto van de baan bij een snelheid van 250 kilometer per uur.<\/p>\n
De laatste neutralisatie kwam negen minuten voor het einde\u00a0en met nog drie minuten te gaan werd de race weer vrijgegeven, waardoor er\u00a0een sprint overbleef van twee ronden naar de finish. Daarbij zaten\u00a0Matt Bell in de M-Sport-Bentley, Laurens Vanthoor in de Phoenix-Audi, Katsumasa Chiyo in de NISMO-Nissan\u00a0bij elkaar op de bumper. De strijd om de koppositie was snel beslist maar de het gevecht om de tweede plaatst ging tot aan de laatste bocht, niet slecht na 12 uur racen!<\/p>\n