De Grand Prix van San Marino was de derde race op de kalender van 1994. Het werd een zeer zwaar weekend voor de sport, twee coureurs kwamen om het leven. Op zaterdag knalde Ronald Ratzenberger met 320 kilometer per uur tegen de betonnen muur, hij was op slag dood.
Senna en de rest van de Formule 1 was in shock, hij ging kijken op de plek van het ongeval en sprak met dokter Sid Watkins. Teambaas Frank Williams was bang dat zijn superster niet zou willen rijden op zondag maar Senna moest, hij moest van zichzelf in de auto stappen. Wellicht omdat hij wist dat hij anders nooit meer zou terugkeren.
Ayrton Senna stapte zondag in de auto en nam als eerbetoon een Oostenrijkse vlag mee in zijn bolide. Maar in de beruchte Tamburello-bocht ging het ook met hem fout. Senna was op slag dood.
De Braziliaan wilde eigenlijk in 1993 al voor het team van Williams rijden. Na zijn laatste wereldtitel in 1991 kon McLaren het tempo van Williams niet meer volgen. De auto’s van Adrian Newey waren superieur en Nigel Mansell greep in Hongarije ’92 al de wereldtitel. Senna hoopte in 1993 naar Williams te verkassen maar Alain Prost was hem te vlug af, de Fransman won met gemak zijn vierde wereldtitel en kondigde gelijk zijn pensioen aan.
Eindelijk was de weg vrij voor Senna om naar Williams te gaan, maar elektronische hulpmiddelen werden verboden en het grote voordeel van de Williams auto vervloog. De nieuwe auto bleek nerveus, moeilijk te besturen op de limiet. Ondertussen hadden Schumacher en Benetton het beter voor elkaar, al dan niet door illegale tractiecontrole. Schumi won de eerste twee races en volgens Senna begon het seizoen pas echt in Europa, op Imola.
Deze documentaire van Sky Sports is vanuit het oogpunt van de laatste teamgenoten van Senna en Ratzenberger, de destijds jonge Damon Hill en David Brabham. Hoe was het voor hun, wat voor impact hadden de gebeurtenissen in San Marino op hen? Een zeer interessante documentaire die je niet wilt missen. Snel kijken voordat hij weg is.
Video: Imola 1994 – The Last Team mate
