Na vier races prijken er vier verschillende winnaars op het IndyCar bord, in Alabama behaalde Josef Newgarden zijn allereerste overwinning. De overwinning van Newgarden was tevens de eerste overwinning voor het gefuseerde team van Ed Carpenter en Sarah Fisher.
Op Barber Motorsports Park greep Helio Castroneves wederom een pole position, zijn tweede van het seizoen. Bij de start van de race stoof Josef Newgarden van de vijfde startplaats naar de tweede plek, achter Castroneves. Twee neutralisaties in de eerste helft van de race zorgden ervoor dat veel coureurs op verschillende strategieën rondreden.
Josef Newgarden lag na de eerste neutralisatie even aan de leiding maar verloor die positie weer bij de tweede serie pitstops aan Castroneves. Vlak na de herstart van de tweede neutralisatie passeerde Newgarden de Braziliaanse coureur op een onverwachte plek en nam definitief de koppositie over. Newgarden sloeg een gat naar de rest van het veld en reed redelijk eenzaam aan kop. Daarachter vonden echter nog felle gevechten plaats.
Graham Rahal reed in de slotfase van de zevende plek naar de tweede plaats, ten koste van Scott Dixon. De extra pitstop kostte hem in eerste instantie tijd maar vers rubber leverde hem vervolgens 2 seconden per ronde op ten opzichte van de rest van het veld.
De leiders in het kampioenschap blijven Montoya en Castroneves, maar zij kende een dramatisch slotfase van de race. Castroneves viel van plek vijf terug naar plek vijftien en Montoya kwam als veertiende over de streep nadat hij zijn voorvleugel moest laten vervangen. Hierdoor komt de concurrentie een stuk dichterbij in de stand om het kampioenschap.
