Arie Luyendyk is in Amerika een legende, maar in Nederland is de tweevoudig Indy 500 winnaar een stuk minder bekend. Michiel Willebrands van Autoweek zocht de zevenvoudig IndyCar winnaar op in Phoenix Arizona voor een goed interview en maakte zodoende een soort van Indycar Legends video. Naar goed voorbeeld van F1 Legends.
Arie Luyendyk kreeg het racevirus met de paplepel ingegoten, vader Jaap Luyendyk reed in sportwagens en Formule Vee’s en zodoende was het niet meer dan logisch dat Arie zelf ook ging racen. Hij werd driemaal Nederlands kampioen en won in 1977 het Europees kampioenschap Super Vee. Het jaar daarop stapte Arie over naar de Formule 3 maar bleef ondertussen ook races rijden in de Formule Super Vee, andere tijden zullen we maar zeggen.
Na twee jaar Formule 3 gereden te hebben was er geen budget meer voor een topteam en dus keerde Luyendyk in 1980 terug naar de Formule Super Vee. In het Europees kampioenschap werd hij tweede achter John Nielsen, een mooie prestatie maar Arie wilde hogerop. Tijdens een Super Vee race in Amerika werd Arie benaderd door twee teameigenaren voor een zitje in 1981, dat aanbod nam hij aan maar de komende 3 jaar liepen uit op een teleurstelling. Oud materiaal, onbetrouwbaar en vooral te langzaam om echt potten mee te breken.
Luyendyk had genoeg van de Super Vee’s en de slechte auto’s en overwoog om te stoppen. Maar net op dat moment kwam Provimi, een sponsor en team dat hem het juiste materiaal gaf. Eindelijk werd al het harde werk beloond en in 1984 kwam er die dikverdiende Super Vee titel in Amerika. Eén jaar later reed Arie Luyendyk zijn eerste volledige seizoen in de IndyCars, een klasse waarin hij achttien jaar zou racen en grote successen zou boeken.
Zijn twee Indy 500 overwinningen steken er natuurlijk met kop en schouders bovenuit, maar Arie werd ook nog eens tweede en derde op de bloedsnelle oval in Indianapolis. Daarbij heeft hij ook het ronderecord in handen, 0:00:37.895 met een gemiddelde snelheid van 382.216 km/h neergezet in 1996. In achttien jaar IndyCar racete Arie Luyendyk tegen de grootste namen op aarde, Mansell, Fittipaldi, Andretti, Rahal, Zanardi, noem ze maar op. De erelijst van Arie bevat ook nog een overwinning tijdens de 24 uur van Daytona en de 12 uren van Sebring.
Deze reportage van Autoweek is eigenlijk veel te kort, een coureur met zijn status verdient documentaire van een uur waarin alles aan bod komt. Maar, beter iets dan niets! Overigens schrijft Arie Luyendyk in iedere editie van RTLGP prachtige verhalen over zijn belevenissen in de autosport. Daar hebben wij voor dit artikel dan ook dankbaar gebruik van gemaakt.
1 reactie
Mooi stuk, Arie behoort inderdaad tot het rijtje coureurs Verstappen, van Lennep en Lammers. Mannen die iets unieks hebben gedaan voor de Nederlandse autosport.