De Mercedes-Benz C291 was de opvolger van de zeer succesvolle Sauber C9 en de eveneens succesvolle Mercedes-Benz C11. Toch staat deze auto juist voor een keerpunt in de geschiedenis van Group C racing, want in twee jaar tijd werd de immens populaire Group C-klasse opgedoekt.
Tot en met 1990 kon je bijna iedere motor in een Group C-auto hangen, atmosferisch, turbocharged, supercharged, alles was toegestaan. Dankzij deze laagdrempelige regelgeving was de klasse ook aantrekkelijk voor privateers, maar met ingang van 1991 moest er verplicht geracet worden met atmosferische motoren met een inhoud van maximaal 3.5-liter.
Om dezelfde hoeveelheid vermogen te leveren als de jaren ervoor moesten er Formule 1-spec motoren ontwikkeld worden. Alleen grote fabrikanten (luister eens naar de motor van Toyota) konden zich het veroorloven om deze motoren te ontwerpen, waardoor privateers grotendeels buitenspel werd gezet. Maar ook voor de fabrikanten werden de kosten te hoog, als ze dan toch Formule 1-spec motoren moesten gebruiken konden ze zich net goed volledig op Formule 1 richten. En dus vertrokken Porsche, Mercedes, Jaguar en Peugeot in een periode van amper twee jaar Formule 1. Group C was dood en daarmee ook het World Sportscar Championship, wat sinds 1953 al bestond.
Terug naar de Mercedes-Benz C291, de 3.5-liter, 640 pk sterke 12 cilinder achterin de C291 was onbetrouwbaar. Pas tijdens de laatste race van het seizoen 1991 wisten Michael Schumacher en Karl Wendlinger een overwinning te behalen. Na zo’n teleurstellend en kostbaar seizoen besloot Mercedes-Benz haar biezen te pakken en naar Formule 1 te vertrekken. Eén jaar later werd Group C-klasse geheel opgeheven.
In onderstaande video zien we de voormalige C291 van Schumacher en Wendlinger in actie op Paul Ricard, bestuurd door Wendlinger. De tweede video is pure sound!
